Dyscophus insularis

Tegenwoordig is Dyscophus insularis een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een grote verscheidenheid aan mensen over de hele wereld. Of het nu vanwege zijn impact op de samenleving, zijn invloed op de populaire cultuur of zijn belang op wetenschappelijk gebied is, Dyscophus insularis heeft de aandacht van miljoenen individuen getrokken. Vanaf het begin tot aan de huidige evolutie is Dyscophus insularis het onderwerp geweest van studie en debat op verschillende gebieden, waarbij allerlei meningen en analyses zijn voortgekomen. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Dyscophus insularis en de relevantie ervan in de huidige context diepgaand onderzoeken, met als doel de impact en betekenis ervan in de moderne samenleving te begrijpen.

Dyscophus insularis
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Exemplaar in de natuurlijke habitat.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Amfibia (Amfibieën)
Orde:Anura (Kikkers)
Familie:Microhylidae (Smalbekkikkers)
Onderfamilie:Dyscophinae (Dove kikkers)
Geslacht:Dyscophus
Soort
Dyscophus insularis
Grandidier, 1872
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Dyscophus insularis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Dyscophus insularis is een kikker uit de familie smalbekkikkers (Microhylidae).[2] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Alfred Grandidier in 1872.[3] Later werd de wetenschappelijke naam Dyscophus grandidieri gebruikt.

De kikker komt voor in Afrika en is endemisch op het eiland Madagaskar.[4] De soort komt voor in laaggelegen gebieden van zeeniveau tot 400 meter boven zeeniveau.

Dyscophus insularis is overwegend schemer- en nachtactief. De mannetjes van deze soort worden ongeveer 5 centimeter lang, terwijl de vrouwtjes een lengte van 9 tot 10 centimeter kunnen bereiken.

Wanneer de kikker zich bedreigd voelt, kan deze zijn lichaam enorm opblazen. De huid van de kikker scheidt een irriterende stof af, die echter niet giftig is. De kikkers voeden zich met allerlei insecten en insectenlarven. Grotere vrouwtjes kunnen ook wel kleine gewervelde dieren eten.