Dude (Looks Like a Lady)

Tegenwoordig is Dude (Looks Like a Lady) een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen in de huidige samenleving. Met de constante evolutie van de technologie en de onbeperkte toegang tot informatie is Dude (Looks Like a Lady) een centraal punt geworden voor debatten, discussies en analyses op alle gebieden. Of het nu op politiek, economisch, sociaal of cultureel gebied is, Dude (Looks Like a Lady) is op de een of andere manier aanwezig in ons dagelijks leven. Het is een onderwerp dat passies, uiteenlopende meningen opwekt en menigten in beweging brengt. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Dude (Looks Like a Lady), waarbij we de impact, de evolutie en de relevantie ervan vandaag analyseren.

Dude (Looks Like a Lady)
Single van:
Aerosmith
Van het album:
Permanent Vacation
B-kant(en) "Once Is Enough"
"Simorah"
Uitgebracht 22 september 1987
1990 (heruitgave)
Opname 1987
Genre Glam metal, hardrock, bluesrock
Duur 4:24
Label Geffen Records
Schrijver(s) Steven Tyler, Joe Perry, Desmond Child
Producent(en) Bruce Fairbairn
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
  • 14 (Verenigde Staten)[1]
  • 20 (Verenigd Koninkrijk)[2]
  • 22 (Canada)[3]
  • 10 (Ierland)[4]
Aerosmith
Hangman Jury
(1987)		   Dude (Looks Like a Lady)
(1987)		   Angel
(1988)
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Dude (Looks Like a Lady) is een nummer van de Amerikaanse rockband Aerosmith uit 1987. Het is eerste single van hun negende studioalbum Permanent Vacation.

Het nummer had aanvankelijk "Crushin' for the Ladies" moeten heten. De collega's van Mötley Crüe leidden bij Aerosmith tot de inspiratie voor het nummer. Het viel de leden van Aerosmith namelijk op de bandleden van Mötley Crue iedere zin begonnen en eindigden met "dude". Later dacht Aerosmith-frontman Steven Tyler ergens een aantrekkelijke vrouw te spotten, maar achteraf bleek dat Vince Neil te zijn, de zanger van Mötley Crue. Door deze twee gebeurtenissen was de titel "Dude (Looks Like a Lady)" geboren.[5] De plaat werd een grote hit in Noord-Amerika en bereikte de 14e positie in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Toen het nummer in 1990 opnieuw werd uitgebracht, sloeg het ook op de Britse eilanden aan. Hoewel de plaat in Nederland geen hitlijsten bereikte, werd het er wel een radiohit.