Dori Ghezzi
In de wereld van vandaag is Dori Ghezzi een onderwerp geworden dat voortdurend van belang is voor de samenleving. Sinds de oprichting heeft Dori Ghezzi de aandacht getrokken van mensen van alle leeftijden en achtergronden, wat aanleiding heeft gegeven tot debatten, discussies en reflecties. In de loop van de tijd heeft Dori Ghezzi zijn relevantie aangetoond in verschillende aspecten van het dagelijks leven, en zijn invloed getoond op cultuur, technologie, politiek, onderwijs en vele andere gebieden. Het is duidelijk dat Dori Ghezzi een unieke en bijzondere interesse bij mensen blijft wekken, wat de blijvende impact ervan op de hedendaagse samenleving weerspiegelt. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen van Dori Ghezzi verkennen, om het belang en de betekenis ervan in onze huidige wereld beter te begrijpen.
| Dori Ghezzi | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Dori Ghezzi in 2008
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 30 maart 1946 | |||
| Geboorteplaats | Lentate sul Seveso
| |||
| Land |  Italië
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1966-1989 | |||
| Genre(s) | Pop | |||
| Beroep | Zangeres | |||
| Label(s) | Durium, Fado | |||
| Act(s) | Wess, Fabrizio De André | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Dori Ghezzi (Lentate sul Seveso, 30 maart 1946) is een Italiaanse zangeres. In 1989 trouwde ze met Italiaanse singer-songwriter Fabrizio De André die 10 jaar later aan kanker overleed.
In het begin van de jaren 70 startte ze een solocarrière met liedjes als Quello là, Vivere per vivere en Occhi a mandorla. Dan leerde ze Wess kennen en met hem zou ze grote successen beleven.
In 1973 namen ze deel aan het San Remo Festival met Tu nella mia vita, ze haalden niet de top 3 maar verkochten wel de meeste platen van alle kandidaten dat jaar. Met Voglio stare con te, Noi due per sempre stelden ze hun populariteit veilig.
In 1974 won het duo de laatste editie van Canzonissima met Un corpo e un'anima, een compositie mede geschreven door Umberto Tozzi.
Ze vertegenwoordigden Italië op het Eurovisiesongfestival 1975 in Stockholm met het lied Era, ze werden knap 3de.
Het succesverhaal liep verder in 1976 toen ze 2de werden in San Remo met Come stai? Con chi sei?. Ze bleven op televisie komen en namen albums op in Italië en in het buitenland.
In de jaren 80 nam ze solo nog enkele malen deel aan het San Remo festival met Margherita non lo sa in 1983, met E non si finisce mai in 1987 en met Il cuore delle donne in 1989
