Dirk van Dalen

In de wereld van vandaag vertegenwoordigt Dirk van Dalen een onderwerp dat in alle geledingen van de samenleving steeds meer in de belangstelling staat. Naarmate de technologie vordert en de mondialisering duidelijker wordt, is Dirk van Dalen een relevant onderwerp geworden dat mensen van alle leeftijden, geslachten en nationaliteiten raakt. Van de impact ervan op de economie tot de invloed ervan op politiek en cultuur: Dirk van Dalen is een veelzijdige kwestie gebleken die diepere aandacht en analyse verdient. In dit artikel zullen we de verschillende perspectieven op Dirk van Dalen onderzoeken en het belang ervan in de moderne wereld bespreken.

Dirk van Dalen

Dirk van Dalen (Amsterdam, 20 december 1932) is een Nederlandse wiskundige en wetenschapshistoricus. Hij was hoogleraar geschiedenis van de logica en filosofie van de wiskunde.

Van Dalen studeerde wiskunde en natuur- en sterrenkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Geïnspireerd door het werk van L.E.J. Brouwer en Arend Heyting promoveerde hij in 1963 aan de Universiteit van Amsterdam met het proefschrift Extension problems in intuitionistic plane projective geometry.

Van 1964 tot 1966 doceerde Van Dalen logica en wiskunde aan het Massachusetts Institute of Technology, en later ook de universiteit van Oxford. Vanaf 1967 was hij hoogleraar aan de Universiteit van Utrecht. Gepromoveerd bij Dirk van Dalen zijn o.a. Henk Barendregt, Jan Bergstra, Jan van Leeuwen en Albert Visser.[1] In 2003 ontving Dirk van Dalen de Akademiepenning 2003 van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen voor z'n inspanningen om het denken van L.E.J. Brouwer internationaal onder de aandacht te brengen.

Werken

De belangrijkste werken van Dirk van Dalen zijn[2]:

Over Dirk van Dalen:

  • Barendregt, Henk (red.), e.a. (1993). Dirk van Dalen Festschrift. University of Utrecht, Department of Philosophy.
  • (en) Gurevich, Yuri (red.), e.a. (1995). Special issue: a tribute to Dirk van Dalen. North-Holland, Amsterdam.