In de wereld van vandaag is Delio Rodríguez een constant gespreksonderwerp geworden. Naarmate de samenleving vooruitgaat, wordt het belang van var1 steeds duidelijker in verschillende aspecten van het dagelijks leven. Van de werkplek tot het persoonlijke, het is aangetoond dat Delio Rodríguez een aanzienlijke impact heeft op de manier waarop mensen met elkaar omgaan en hoe verschillende situaties zich afspelen. Door de jaren heen heeft Delio Rodríguez tot debat en reflectie geleid, en is het een relevant onderwerp gebleken in de huidige context. Dit artikel onderzoekt verschillende perspectieven op Delio Rodríguez en analyseert de invloed ervan op verschillende gebieden van het moderne leven.
Delio Rodríguez | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 19 april 1916 | |||
Geboorteplaats | ![]() | |||
Overlijdensdatum | 14 januari 1994 | |||
Overlijdensplaats | Vigo, Spanje | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | gestopt | |||
Discipline(s) | Weg | |||
Ploegen | ||||
1946 1946 1948 1948 1949 |
Fabas Galindo-Cicles Tabay Peugeot-Dunlop Paloma Fiorelli | |||
|
Delio Rodríguez Barros (Pontevedra, 19 april 1916 - Vigo, 14 januari 1994) was een Spaans wielrenner. Zijn broers Pastor, Emilio en Manolo waren ook succesvolle wielrenners. Emilio zou evenals Delio de Ronde van Spanje op zijn naam schrijven (in 1950).
Delio Rodríguez drukte zijn stempel op het Spaanse wielrennen in de veertiger jaren. Delio was een uitstekende sprinter die echter ook redelijk mee kon komen in de bergen en de tijdritten. Hij won in totaal 137 wedstrijden bij de professionals, waaronder vele etappe- en eendagswedstrijden, bijna alleen in eigen land.
Zijn grootste successen behaalde hij in de Vuelta. In 1941 won hij zowaar twaalf ritten, waaronder de 53 kilometer lange tijdrit tussen Gijón en Oviedo. Dit recordaantal hield stand tot in 1977 Freddy Maertens het met dertien ritten beter deed. Rodríguez reed twee dagen in de witte leiderstrui in die Vuelta van 1941 en in het eindklassement werd hij vierde. In 1942 won Delio Rodríguez nog eens acht ritten.
Door de oorlog duurde het tot 1945 voor er weer een Ronde van Spanje georganiseerd kon worden. In de tweede rit naar Cáceres ontsnapte hij en won de rit met liefst dertig minuten voorsprong op het wandelende peloton. De volgende dag verloor hij een groot gedeelte van zijn voorsprong in een bergetappe aan Juán Gimeno, die daags daarop ook de tijdrit won. Maar de dag daarop, in de rit naar Sevilla, pleegde hij een coup samen met Vicente Miro en reed weer bijna achttien minuten weg van het peloton. In de bergen hield Delio Rodríguez stand en hij won het eindklassement met een half uur voorsprong op Julián Berrendero. In totaal won hij in deze editie zes etappes en de paarse trui van het puntenklassement, dat voor het eerst werd georganiseerd.
In 1946 won Rodriguez zes massasprints en werd vijfde in het eindklassement.
In 1947 won Delio meteen de eerste rit en droeg de witte leiderstrui elf dagen. Hij was weer onklopbaar als spurter en won in totaal acht etappes. Hij bracht daarmee zijn totaal op een record van veertig. In het eindklassement werd hij derde, zijn broer Emilio vierde.
Hij bleef fietsen tot en met 1950, maar kwam niet meer aan de start van de Vuelta.
Jaar | Ronde van Italië |
Ronde van Frankrijk |
Ronde van Spanje |
---|---|---|---|
1936 | 24e | ||
1941 | 4e (12) | ||
1942 | 7e (8) | ||
1945 | ![]() ![]() | ||
1946 | 5e (5) | ||
1947 | ![]() ![]() |
Voorganger: Julián Berrendero ![]() 1942 |
![]() ![]() Delio Rodríguez ![]() 1945 |
Opvolger: Dalmacio Langarica ![]() 1946 |