In het artikel van vandaag gaan we het hebben over De Utrecht (Leeuwarden). Dit is een onderwerp dat de afgelopen jaren aan belang heeft gewonnen en de belangstelling van veel mensen heeft gewekt. De Utrecht (Leeuwarden) is een onderwerp dat een breed scala aan aspecten bestrijkt en op verschillende gebieden van het leven kan worden toegepast. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van De Utrecht (Leeuwarden) onderzoeken, van de historische oorsprong tot de impact ervan op de hedendaagse samenleving. Verder zullen we analyseren hoe De Utrecht (Leeuwarden) in de loop van de tijd is geëvolueerd en wat de toekomstperspectieven op dit onderwerp zijn. Mis het niet!
De Utrecht | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Locatie | ||||
Locatie | Tweebaksmarkt 48, Leeuwarden | |||
Coördinaten | 53° 12′ NB, 5° 48′ OL | |||
Status en tijdlijn | ||||
Oorspr. functie | Bijkantoor Levensverzekeringsmaatschappij "Utrecht" | |||
Huidig gebruik | Ruimte voor bijeenkomsten en culturele interacties. | |||
Start bouw | 1903 | |||
Bouw gereed | 1904 | |||
Architectuur | ||||
Bouwstijl | Jugendstil | |||
Bouwinfo | ||||
Architect | A.J. Kropholler en J.F. Staal | |||
Erkenning | ||||
Monumentnummer | 24411 | |||
Detailkaart | ||||
|
De Utrecht is een monumentaal pand in de stijl van de jugendstil aan de Tweebaksmarkt 48 in de stad Leeuwarden. Het pand uit 1903-1904 is ontworpen door A.J. Kropholler en J.F. Staal en diende als bijkantoor van de levensverzekeringsmaatschappij "Utrecht".
Het pand is gebouwd uit grotendeels gele baksteen met granieten balken en blokken. Het pand bestaat uit drie delen: een voordeel met zadeldak, een achterdeel met zadeldak dwars daarop en een torentje met puntdak. Op het torentje bevindt zich een beeld van J. Mendes da Costa dat vier pelikanen uitbeeldt.
In de voorgevel is in rode baksteen "Utrecht" ingelegd. Er zijn twee gevelstenen met de wapens van de steden Utrecht en Leeuwarden, vastgehouden door leeuwen, eveneens van J. Mendes da Costa. In het tochtportaal bevindt zich boven de ingang nog een tegeltableau met "Pax intrantibus" (Latijn voor "Vrede voor hen die binnentreden").
Binnen bevindt zich op de vloer een mozaïek dat een pelikaan met jongen voorstelt. Ook vele andere oorspronkelijke versieringen zijn nog te vinden, alsmede wapens van de plaatsen waar de levensverzekering kantoren had.
De verzekeringsmaatschappij verliet het pand omstreeks 1935. Nadien was het in gebruik als opslag en bottelarij van chemicaliën en als magazijn voor onderdelen van landbouwwerktuigen. Het monumentale interieur werd in deze periode sterk verwaarloosd. [1] Door inzet van architectuurhistorici Peter Karstkarel en Rienk Terpstra in de jaren '70 kreeg het pand in 1979 de status van Rijksmonument, en vond restauratie plaats. [2] De Utrecht was vanaf 1976 onder meer in gebruik als (restauratie-)atelier. Van 1 september 2013 tot 1 september 2018 was in het pand een klein theater gevestigd, onder de naam De vier Pelikanen.
Het gebouw kreeg in mei 2018 een nieuwe eigenaar. Deze heeft in 2020 een nieuw gedeelte aan de achterzijde van het pand toegevoegd, ontworpen door architect Jacob Borren. [3] Hierdoor is de zolder toegankelijk geworden en ontstond een extra ruimte voor exposities. In oktober 2023 zijn de tegeltableaus in de voorgevel vervangen door kunstwerken in graniet van de hand van Pieter Bijwaard. De oorspronkelijke tegeltableaus uit 1904 zijn in de loop van de 20e eeuw verloren gegaan.
De Utrecht is in gebruik als ruimte voor bijeenkomsten en culturele interacties. Er is ook de mogelijkheid het pand te bezichtigen.