In dit artikel verkennen we de fascinerende wereld van Cry Me a River (Arthur Hamilton), waarbij we de impact ervan op de hedendaagse samenleving en de relevantie ervan in verschillende aspecten van het dagelijks leven analyseren. Vanaf zijn oorsprong tot zijn invloed vandaag de dag heeft Cry Me a River (Arthur Hamilton) een cruciale rol gespeeld bij het vormgeven van de wereld waarin we leven. Via een multidisciplinaire aanpak zullen we de implicaties ervan op verschillende gebieden onderzoeken, van politiek en economie tot cultuur en technologie. Op dezelfde manier zullen we ons verdiepen in minder bekende aspecten van Cry Me a River (Arthur Hamilton), waardoor nieuwe perspectieven worden onthuld die ons in staat zullen stellen het belang ervan in de huidige context beter te begrijpen. Via deze reis willen we de lezer een brede en verrijkende visie op Cry Me a River (Arthur Hamilton) bieden, en hen uitnodigen om na te denken over de rol ervan in de hedendaagse wereld.
Cry Me A River is een Amerikaanse song, geschreven door Arthur Hamilton, uitgegeven in 1953 en bekend geworden door de uitvoering van Julie London. Dit nummer mag niet verward worden met het gelijknamige nummer van Justin Timberlake.
Hamilton schreef het nummer nadat Julie London, met wie hij nog samen op de highschool had gezeten, hem had verteld dat haar echtgenoot, regisseur en producer Jack Webb, nieuwe jazz- en bluesnummers zocht voor een toekomstige productie getiteld Pete Kelly's Blues. Het bluesy nummer zou in de film worden gezongen door Ella Fitzgerald, maar uiteindelijk werd het niet gebruikt.
Nadat Julie London in 1954 scheidde van Jack Webb, leerde ze jazzpianist en toekomstige tweede echtgenoot Bobby Troup kennen, die haar overhaalde om een lp met jazzstandards op te nemen voor Liberty Records. Cry Me A River was het enige nieuwe nummer op de plaat Julie Is Her Name. Het werd als single uitgebracht en werd meteen Liberty's eerste grote hit: het klom tot nummer 9 op de Billboard-hitparade. Julie zong het ook in de film The Girl Can't Help It. In 1960 bracht ze een nieuwe versie van het nummer uit op single.
Het nummer is sedertdien zelf een standard geworden en tientallen artiesten hebben het opgenomen, onder wie Ella Fitzgerald in 1961, Joe Cocker op zijn lp Mad Dogs and Englishmen, Aerosmith op de lp Rock in a Hard Place en Susan Boyle, om maar enkelen te noemen. Een Franse vertaling, Pleurer des rivières, is opgenomen door Eddy Mitchell en Viktor Lazlo.