In de wereld van vandaag is Crisismanagement een veelbesproken onderwerp dat in verschillende delen van de samenleving aan relevantie heeft gewonnen. Van de impact ervan op de economie tot de invloed ervan op interpersoonlijke relaties, Crisismanagement heeft eindeloze debatten en reflecties opgeleverd. Naarmate de tijd verstreek, zijn de meningen en perspectieven over var1 geëvolueerd, wat aanleiding heeft gegeven tot een breed scala aan benaderingen en analyses over de kwestie. In dit artikel zullen we de verschillende dimensies van Crisismanagement onderzoeken en het belang ervan in de huidige context analyseren, met als doel een alomvattende visie te geven op dit zeer relevante onderwerp.
Crisismanagement of crisisbeheersing is de systematische poging om organisatorische (internationale) crises te voorkomen dan wel te beheersen. Een crisis is een zware noodsituatie waarbij het functioneren van een organisatie (bedrijf, overheid, maatschappij, regio) ernstig verstoord raakt. Crises worden gekenmerkt door vier elementen:
Crisismanagement omvat methodieken om noodsituaties te kunnen voorspellen, beoordelen, analyseren en voorkomen. Een stap voorafgaand aan het crisismanagement is om technisch en menselijk falen te voorkomen. Daarna wordt ingegaan op de respons: er worden afspraken gemaakt over hoe commandostructuren en communicatielijnen verlopen in het geval zich een crisis voordoet. Met name het begin van een crisis is vaak chaotisch en hiervoor worden plannen opgesteld totdat herstel en normalisatie van de situatie optreedt. In internationale crises kunnen hier bijvoorbeeld diplomatieke, politieke of militaire middelen voor worden ingezet.
Procedures worden vastgelegd in een Crisis Management Plan. Hierbij wordt aandacht gegeven aan het feit dat de realiteit en de perceptie van de crisis vaak uiteen liggen. Er wordt gebruikgemaakt van (nood)scenario's waarbij beschreven wordt welke respons van verschillende instanties of hulpverleners verwacht wordt.
Een crisis komt altijd onverwacht. Het werk van een crisismanager bestaat echter paradoxaal genoeg juist uit een goede voorbereiding. Een goed communicatieplan, een goed opererend team, een goed voorbereid crisiscentrum: het zijn allemaal voorwaarden voor het managen van een crisis. Belangrijk is dat er niet alleen is voorbereid, maar ook geoefend. Dat kan door het simuleren van een ramp waarbij de rampbestrijding getest wordt. Gebruikelijk is dat de ramp tot in detail nagebootst wordt, inclusief gespeelde slachtoffers. Dit zijn buitengewoon kostbare oefeningen. Daarom zijn er ook simulaties ontwikkeld die het managers mogelijk maken hun crisis managementvaardigheden te oefenen dat een ramp fysiek nagespeeld wordt; het zogenoemd crisisgame.
Bij een crisis kan volgens het volgende stramien worden gecommuniceerd: