In het artikel van vandaag zullen we de fascinerende wereld van Congregatie van Windesheim verkennen. Vanaf de oorsprong tot de relevantie ervan in de huidige samenleving, zullen we alle aspecten die verband houden met dit onderwerp grondig onderzoeken. We zullen de impact ervan op verschillende gebieden, zoals economie, cultuur, wetenschap en technologie, analyseren om het belang en de invloed ervan op ons dagelijks leven te begrijpen. In dit artikel zullen we meer te weten komen over de verschillende perspectieven en meningen van experts over dit onderwerp, evenals getuigenissen van mensen die hebben deelgenomen aan ervaringen met betrekking tot Congregatie van Windesheim. Maak je klaar om te beginnen aan een ontdekkings- en leerreis die je een bredere en verrijkende visie over Congregatie van Windesheim zal geven.
Windesheim of het Kapittel van Windesheim is een congregatie van augustijner koorheren (reguliere kanunniken en kanunnikessen) waarvan het moederklooster stond in het gelijknamige dorp Windesheim in Overijssel.[1]
In 1386 schonk Berthold ten Hove de hof te Windesheim aan Florens Radewijns, een broeder van de religieuze groepering Broeders van het Gemene Leven in Deventer. Op 30 juli 1386 verkreeg heer Florens toestemming van bisschop Floris van Wevelinkhoven om een klooster op te richten. Het klooster werd op 17 oktober 1387 gewijd. In 1394-1395 besloten vier kloosters (Windesheim bij Zwolle, Eemsteyn bij Dordrecht, Mariënbron bij Arnhem, en Nieuwlicht bij Hoorn) tot een samenwerkingsverband, het kapittel van Windesheim. Dit breidde zich snel uit. In 1412 sloot ook het kapittel van Groenendaal zich hierbij aan en waren er zestien kloosters. Het kapittel was toonaangevend in de Moderne Devotie, een beweging die gevormd was naar de ideeën van Geert Grote. In het begin van de 16e eeuw kende het de grootste omvang. Er waren toen een honderdtal kloosters aangesloten bij het kapittel dat inmiddels een congregatie geworden was.
De vijftiende-eeuwse Windesheimer monnik Johannes Busch liet de Chronicon Windeshemense na, een geschiedschrijving van de congregatie. De congregatie van Windesheim werd uiteindelijk een zelfstandige gemeenschap binnen de orde van de Augustijner koorheren.[2]
Rond 1390 werd in het klooster in Windesheim de Noord-Nederlandse vertaling van het Nieuwe Testament gemaakt. Het is de meest gekopieerde Middelnederlandse vertaling van dit deel van de Bijbel. Er zijn ongeveer 160 handschriften van bewaard gebleven. Verder zijn er in totaal 46 gedrukte versies van de vertaling bekend. In termen van oplage is deze vertaling in Nederland de meest succesvolle van de late middeleeuwen.
Bij de reformatie en de opstand tegen de Spaanse koning is het klooster van Windesheim, zoals vele andere, door de Oranjegezinde watergeuzen verwoest. Het klooster heeft waarschijnlijk ten zuiden van de Dorpsstraat gelegen. Van het kloostercomplex zijn enkele kelders en de brouwerij bewaard gebleven. Deze brouwerij is tijdens de Tachtigjarige Oorlog, in 1634, als Nederduits Hervormde kerk in gebruik genomen. Links van de kerk van Windesheim staat een opmerkelijke halve boerderij, de kosterswoning.
Noordelijke Nederlanden:
Zuidelijke Nederlanden:
Prinsbisdom Luik:
Heilig Roomse Rijk:
Zwitserland