Tegenwoordig is Centriool een thema dat de aandacht heeft getrokken van mensen over de hele wereld. Of het nu vanwege de relevantie ervan in de huidige samenleving, de impact ervan op het leven van mensen, of de rol ervan in de geschiedenis is, Centriool heeft voor voortdurend debat gezorgd en de interesse gewekt van zowel onderzoekers, experts als gewone mensen. In dit artikel zullen we het onderwerp Centriool diepgaand onderzoeken, waarbij we de verschillende facetten ervan, de implicaties ervan in de samenleving en de relevantie ervan in de wereld van vandaag analyseren. Door middel van een verrijkende en gedetailleerde aanpak zullen we proberen beter te begrijpen wat Centriool is, waarom het belangrijk is en hoe het ons dagelijks leven beïnvloedt.
Celbiologie |
---|
De dierlijke cel |
![]() |
Componenten van een dierlijke cel: |
Portaal ![]() |
Een centriool is een organel zonder membraan dat voorkomt in alle dierlijke cellen, altijd twee per centrosoom. Hierbij staat het ene centriool loodrecht op het tweede. Het voorkomen van centriolen loopt terug tot bij de gisten (onder andere Saccharomyces cerevisiae), bij cellen van hogere planten worden centriolen niet aangetroffen.
Centriolen spelen een belangrijke rol bij de celdeling, hierbij verdubbelen ze zich en begeven zich elk naar een tegenovergestelde kant van de cel. Van hieruit kunnen ze elk, met behulp van de eiwitdraden, de helft van de 2n chromosomen (dus n paar chromosomen, bestaande uit viermaal zoveel chromatiden) afzonderen, waarna de cel zich kan delen en de moedercel twee dochtercellen voortbrengt.
Een centriool heeft de vorm van een cilindertje, opgebouwd uit negen groepjes van drie microtubuli (buisjes) die gerangschikt zijn als de schoepen van een watermolen.
De centriolen kunnen ook orgaantjes bevatten die de trilharen (ciliën) en zweepstaartjes (flagellen) aanmaken. Trilharen vindt men onder andere in het slijmvlies van de luchtpijp. Zweepdraden zijn de 'staartjes' aan de mannelijke zaadcellen. Trilharen en zweepstaartjes komen verder voor bij veel eencellige organismen.
Men vermoedt dat centriolen overblijfselen zijn van spirocheten, die door endosymbiose zijn opgenomen in de cel.[1]