In de wereld van vandaag is Carry Slee een onderwerp dat miljoenen mensen over de hele wereld blijft verrassen en fascineren. Vanaf het begin tot nu toe is Carry Slee het voorwerp geweest van studie, debat en bewondering, en de invloed ervan is aanwezig geweest in talloze aspecten van het dagelijks leven. Door de jaren heen is Carry Slee geëvolueerd en aangepast aan sociale, politieke, economische en technologische veranderingen, waardoor het zichzelf heeft geconsolideerd als een onderwerp van universeel belang. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Carry Slee verkennen en de impact ervan op de hedendaagse samenleving analyseren.
Carry Slee | ||||
---|---|---|---|---|
Slee (2012)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Carolina Sophia Slee[1] | |||
Pseudoniem(en) | Sofie Mileau | |||
Geboren | 1 juli 1949 | |||
Geboorteplaats | Amsterdam | |||
Land | Nederland | |||
Beroep | Auteur | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1989-heden | |||
Genre | Kind | |||
Bekende werken | Spijt! Afblijven Pijnstillers | |||
Dbnl-profiel | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
Website | ||||
|
Carolina Sophia (Carry) Slee (Amsterdam, 1 juli 1949) is een Nederlandse schrijfster. Enkele boeken voor kinderen schreef zij onder het pseudoniem Sofie Mileau.[2] Veel van haar boeken zijn verfilmd. Hoewel Slee vooral actief is als kinderboekenschrijfster, schrijft ze ook boeken voor volwassenen.
Haar boeken zijn gebaseerd op tieners, die problemen hebben met hun omgeving en zich zo steeds dieper in de nesten werken, of op kleuters die niet begrijpen waarom mamma zo vreemd doet en waar ze die plotselinge dikke buik vandaan haalt, maar ook op kinderen rond negen jaar, die zich verbazen over het feit dat de groep-achters zo stoer zijn.
Voor haar eerste boeken zijn haar eigen dochters een belangrijke inspiratiebron. Voor Verdriet met mayonaise heeft ze veel gebruik gemaakt van de verhalen waar een dochter mee thuiskwam. De sfeer in de klas in het boek was precies die in de klas van de dochter. Het nare meisje Simone baseert Slee op een buurmeisje, dat haar dochters heel vervelend vonden.
Als haar dochters ouder worden, leest ze ook vaak de brieven in Achterwerk, de achterpagina van de VPRO Gids. Daar leest ze de brief van een jongen die vertelt over zijn buurmeisje, dat zo gepest werd dat ze voor een trein sprong. Slee is hier zo van ondersteboven dat ze het boek Spijt schrijft dat in 1996 uitkomt. Voor dat boek krijgt ze de prijs van de Jonge Jury.
Slee is in 1949 in Amsterdam geboren en opgegroeid. Haar moeder is verstandelijk gehandicapt en dat was voor de jonge Carry niet eenvoudig: alles draaide in haar leven om haar moeder. Haar vader kon er niet mee omgaan en vluchtte in zijn werk. Toen ze op de lagere school bij andere kinderen thuiskwam, realiseerde ze zich dat het bij haar thuis anders was dan bij anderen. Zij droeg al jong veel meer verantwoordelijkheden dan de meeste kinderen.
Slee wilde daarom ook graag aan de werkelijkheid ontsnappen. Fantaseren en schrijven hielpen haar daarbij. Toen ze nog heel klein was schreef ze al korte verhaaltjes. Ze vouwde daar boekjes van en zette die in de boekenkast. Aan haar knuffels las ze de boekjes voor. Waar ze over gingen weet Slee niet meer, maar nog wel dat voorlezen erg leuk was. Achteraf vindt ze dat het ziek zijn van haar moeder haar ook iets goeds heeft opgeleverd. Door het verdriet van haar moeder is Carry's vermogen om zich in te leven in anderen goed ontwikkeld. In een interview zegt ze daarover: "Ik denk dat in die periode de kiem is gelegd voor mijn schrijverschap".
Na haar middelbare school ging Slee naar de Academie van Expressie door Woord en Gebaar. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Daarna werd ze dramadocent in het middelbaar beroepsonderwijs. Ze kon haar schrijverskwaliteiten daar goed gebruiken. Samen met haar leerlingen bedacht ze namelijk verhaallijnen, waar ze vervolgens zelf toneelstukken van maakte. Haar leerlingen voerden die vaak met groot succes op. Maar hoe leuk ze het lesgeven ook vond, het bevredigde haar niet echt. "Er spookten altijd zoveel verhalen door mijn hoofd", zegt ze later over die tijd.
Slee krijgt twee dochters, toen die klein waren vertelde ze aan hen verhaaltjes waarin Keetje Karnemelk de hoofdrol speelde. Haar dochters vonden die verhalen zo leuk, dat Slee ze opstuurde naar de Bobo. Ze werden meteen geaccepteerd en verschenen tweewekelijks. Ook schreef ze weleens naar de rubriek Margriet weet raad.
In haar eerste boek Rik en Roosje (1989) vertelt ze de belevenissen van een tweeling. In de krant werden de verhaaltjes in dat boek vergeleken met Jip en Janneke. Toch was één ding duidelijk anders: de moeder van de tweeling woont samen met een vriendin. Als het boek nog van de drukpers moet komen, bestookt Slee haar uitgever Van Holkema & Warendorf al met nieuwe manuscripten. "Ze worden gek van me", zegt Slee daarover in een interview. "Ik heb nog zoveel in te halen".
Slee is 27 keer getipt door de Nederlandse kinderjury.
In een miniatuurhuisje in de tuin schrijft ze in die eerste jaren haar verhalen. In huis wordt ze te veel afgeleid. In het tuinhuisje heeft Slee een wereld gemaakt waarin ze zichzelf gelukkig voelt. Ze kan in haar verhalen eindelijk kwijt wat ze al jaren met zich mee draagt. "Volwassenen luisteren toch niet naar je", gaf ze ooit als reden om voor kinderen te schrijven.
Toch ging ze na verloop van tijd ook voor volwassenen schrijven. In 2001 verscheen haar sterk autobiografische roman Moederkruid, dat genomineerd werd voor de Nederlandse Publieksprijs.[3] Als vervolg op deze roman over haar kindertijd publiceerde ze later Dochter van Eva en De toegift. Een heel ander karakter heeft Ooggetuigen (2007), dat thriller-elementen bevat en vijf verschillende hoofdpersonen heeft. Na het wederom autobiografische Mam, je wordt oma! (2010) kwam Slee in 2013 met Strijken, met een mannelijke schrijver als hoofdpersoon. Hiervan zei ze dat het voortkwam uit een 'al jarenlang gevoelde noodzaak', zodat ze het schreef 'op de toppen van mijn kunnen'.[4] Kort na het uitbrengen van Strijken kreeg Slee een burn-out.[5]
Slee heeft als schrijver vrijwel direct succes. Haar boek Verdriet met mayonaise wordt in 1992 bekroond door de Kinderjury. Ze kiest ook al vrij snel definitief voor het schrijverschap en verhuist met haar dochters en hun hond Doenja naar het kunstenaarsdorp Bergen (Noord-Holland).
Slee is een aantal keren van uitgeverij gewisseld. Nadat ze bij Van Holkema & Warendorf haar debuut en doorbraak beleefde, verschenen haar boeken later ook bij andere onderdelen van het PCM-concern, zoals Unieboek en Prometheus. In 2004 stapte zij over naar uitgeverij Pimento (thans onderdeel van Dutch Media uitgevers), waar zij sindsdien haar eigen imprint "Carry Slee" heeft. Haar boeken voor volwassenen verschenen bij dezelfde uitgevers, op Ooggetuigen (The House of Books) en Strijken (De Arbeiderspers) na. Bij dat laatste boek gaf ze als reden dat het "in alle opzichten een totaal andere Slee belooft te worden", aldus Slee.[6]
Op 2 oktober 2010 werd Slee benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau voor haar bijdrage aan de literatuur.[7][8] Ze won Rembrandt Awards voor de films Razend (2012) en Spijt! (2014). In oktober 2014 werd ze bekroond tot populairste auteur van Nederland.[9] Ze kreeg meerdere keren de Prijs van de Jonge Jury, de Prijs van de Nederlandse Kinderjury en Pluim van de maand.
Boeken met noteringen in de Nederlandse Bestseller 60 | Jaar van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen[11] |
---|---|---|---|---|---|
Moederkruid | 2001 | 08-02-2003 | 42 | 3 | |
Dochter van Eva | 2002 | 08-02-2003 | 54 | 1 | |
Vals | 2003 | 08-03-2003 | 38 | 2 | |
Radeloos | 2003 | 31-05-2003 | 13 | 26 | Filmeditie |
Van oma mag dat wel | 2003 | 20-09-2003 | 5 | 13 | |
See you in Timboektoe | 2004 | 13-03-2004 | 31 | 9 | |
100% Timboektoe | 2004 | 18-09-2004 | 11 | 10 | |
Van opa mag het ook | 2004 | 27-11-2004 | 38 | 3 | |
De toegift | 2005 | 07-05-2005 | 6 | 18 | |
Moederkruid & dochter van Eva | 2005 | 04-06-2005 | 36 | 5 | |
Timboektoe rules! | 2005 | 08-10-2005 | 3 | 10 | |
Lover of loser | 2006 | 24-06-2006 | 10 | 18 | |
Afblijven | 2006 | 07-10-2006 | 9 | 13 | Filmeditie |
Timboektoe Rocks! | 2007 | 03-03-2007 | 12 | 15 | |
Timboektoe vakantiepakket | 2007 | 21-07-2007 | 56 | 1 | |
Timboektoe | 2007 | 13-10-2007 | 17 | 7 | Filmeditie |
Your choice: Hot or not | 2008 | 01-03-2008 | 14 | 11 | |
Dat heb ik weer! | 2008 | 14-06-2008 | 9 | 15 | |
Dat heb ik weer! Deel 2 | 2009 | 07-03-2009 | 14 | 10 | |
Bangkok boy | 2009 | 20-06-2009 | 17 | 12 | |
Bram & Ollie. Buurvrouw Mopperkont en haar hondje Kakkie. | 2009 | 17-10-2009 | 37 | 2 | |
Dat heb ik weer! Deel 3 | 2010 | 13-03-2010 | 17 | 9 | |
Fatale liefde | 2010 | 05-06-2010 | 14 | 13 | |
Het grote Carry Slee voorleesboek | 2010 | 16-10-2010 | 17 | 2 | |
Dat heb ik weer! Deel 4 | 2011 | 05-03-2011 | 16 | 9 | |
Joël | 2011 | 09-07-2011 | 9 | 11 | |
Razend | 2011 | 22-10-2011 | 36 | 2 | Filmeditie |
Brainwash | 2012 | 07-07-2012 | 53 | 4 | |
Dat heb ik weer! Deel 5 | 2012 | 13-10-2012 | 28 | 2 | |
Spijt! | 2013 | 29-06-2013 | 25 | 8 | Filmeditie |
Kapot | 2015 | 29-08-2015 | 10 | 13 | |
Verdacht | 2016 | 29-08-2016 | 21 | 7 | |
#LaatsteVlog | 2017 | 29-08-2016 | 25 | 8 | |
Juf Braaksel en de magische ring | 2018 | 19-09-2018 | 13 | 4 | deel 1 in de Juf Braaksel-serie |
Juf Braaksel en het meesterbrein | 2019 | 09-10-2019 | 20 | 2 | deel 2 in de Juf Braaksel-serie |
Juf Braaksel en de geniale ontsnapping | 2020 | 09-09-2020 | 18 | 3 | deel 3 in de Juf Braaksel-serie |
Juf Braaksel en de mysterieuze verdwijning | 2021 | 08-09-2021 | 20 | 3 | deel 4 in de Juf Braaksel-serie |
Juf Braaksel en de woeste achtervolging | 2022 | 21-09-2022 | 19 | 3 | deel 5 in de Juf Braaksel-serie |
Juf Braaksel en de gigantische ontploffing | 2023 | 13-08-2023 | 12 | 8 | deel 6 in de Juf Braaksel-serie |
Zijn jongen | 2023 | 04-10-2023 | 20 | 3 | |
Juf Braaksel en het geheimzinnige plan | 2024 | 04-09-2024 | 31 | 3 | deel 7 in de Juf Braaksel-serie |
In 1999 verscheen de cd Ha Ha verliefd met liedjes uit de theatervoorstelling samen met VOF de Kunst.
Er werden in totaal acht boeken van Slee verfilmd, waarvan de laatste in december 2016 is verschenen.
In 2005 bracht uitgever Company of Kids 4 cd-roms op de markt met computerspelletjes, gebaseerd op de boeken van Carry Slee