In de wereld van vandaag is Carlos Romulo een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een grote verscheidenheid aan mensen. Of het nu vanwege de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan in het professionele veld of het belang ervan in de geschiedenis is, Carlos Romulo is een onderwerp dat niemand onverschillig laat. De invloed ervan strekt zich wereldwijd uit en beïnvloedt verschillende culturen en contexten op verschillende manieren. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Carlos Romulo onderzoeken, waarbij we het belang en de impact ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven analyseren.
Carlos Peña Romulo (Camiling, 14 januari 1899 – Manilla, 15 december 1985) was een Filipijns diplomaat, politicus, generaal, journalist en schrijver. Romulo diende onder acht verschillende Filipijnse presidenten, was in 1949 de eerste en enige Filipijnse Voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en was minister van Buitenlandse Zaken van de Filipijnen van 1950 tot 1952, van 1963 tot 1964 en van 1968 tot 1984.
In 1942 won Carlos Romulo als correspondent van de Philippines Herald de Pulitzer prijs voor zijn beschouwingen van de ontwikkelingen tijdens de Tweede Wereldoorlog in het verre oosten.
Romulo kreeg na zijn overlijden op 86-jarige leeftijd een staatsbegrafenis. Daarbij waren vele hoogwaardigheidsbekleders aanwezig, waaronder president Ferdinand Marcos en zijn vrouw Imelda, het voltallige Filipijnse kabinet en diverse buitenlandse politici, waaronder alle ministers van buitenlandse zaken van de buurlanden. Romulo werd begraven op de begraafplaats voor helden (het Libingan ng mga Bayani).[1]
Romulo trouwde in 1924 met Virginia Llamas en kreeg met haar vier kinderen. Zijn oudste zoon Carlos Romulo jr. overleed in 1957 bij een vliegtuigongeluk. Zijn zoon Roberto Romulo trad in 1992 in de voetsporen van zijn vader toen hij door president Fidel Ramos werd benoemd tot minister van buitenlandse zaken van de Filipijnen. In 1978 hertrouwde Romulo met de Amerikaanse Beth Day. Aan deze trouwerij werd weinig ruchtbaarheid gegeven, omdat president Ferdinand Marcos dit niet verstandig vond. In die die tijd werden onderhandelingen gevoerd met de Amerikanen over de Amerikaanse basissen in de Filipijnen.
Voorganger: Herbert Vere Evatt |
voorzitter van de Algemene Vergadering van de V.N. 1949 - 1950 |
Opvolger: Nasrollah Entezam |
Voorganger: Joaquin Miguel Elizalde |
minister van buitenlandse zaken 1950 - 1952 |
Opvolger: Joaquin Miguel Elizalde |
Voorganger: Salvador P. López |
minister van buitenlandse zaken 1963 - 1964 |
Opvolger: Mauro Mendez |
Voorganger: Narciso Ramos |
minister van buitenlandse zaken 1968-1984 |
Opvolger: Manuel Collantes (interim) |