Carbapenem
In de wereld van Carbapenem kunnen we een grote verscheidenheid aan elementen vinden waarmee we hun betekenis kunnen verkennen en verdiepen. Vanaf het begin tot nu heeft Carbapenem een fundamentele rol gespeeld in het leven van mensen, met een aanzienlijke impact op meerdere aspecten. Door de geschiedenis heen is Carbapenem het onderwerp geweest van studie, debat en controverse, wat heeft bijgedragen aan de verrijking van de kennis over dit onderwerp. In dit artikel zullen we ons verdiepen in de wereld van Carbapenem om het belang, de evolutie en de relevantie ervan in de huidige samenleving te begrijpen.
De carbapenems vormen een groep antibiotica behorend tot de β-lactamantibiotica. Het zijn bactericide middelen, dat wil zeggen dat ze bacteriën doden, waarvoor bacteriën vaak nog gevoelig zijn.
Het werkingsmechanisme berust op een verstoring van de synthese (vorming) van de celwand van de bacterie. De carbapenems hebben een breder spectrum (werkingsgebied) dan de andere β-lactamantibiotica zoals de penicillines en cefalosporines doordat ze ongevoelig zijn voor de door sommige bacteriën geproduceerde β-lactamases. Resistentie tegen carbapenems berust meestal op vorming van bacterieel carbapenemase (carbapenemasevormers).
De bacteriën die gevoelig zijn voor carbapenems zijn de meeste gram-positieve en gram-negatieve en anaerobe bacteriën. Meticillineresistente stafylokokken (MRSA), enterokokken, Pseudomonas aeruginosa en intracellulaire bacteriën zoals Chlamydia, Mycoplasma, Rickettsia en Legionella zijn resistent.
Door hun brede werkingsspectrum met het risico op het ontstaan van resistentie worden carbapenems zeer terughoudend gebruikt. Ze worden bijvoorbeeld ingezet bij ESBL-vormende bacteriën als andere middelen zoals vancomycine gefaald hebben.
De carbapenems die in Nederland zijn geregistreerd zijn meropenem, ertapenem, doripenem en imipenem/cilastatine. Ze kunnen alleen intraveneus (door een infuus in een bloedvat) worden gegeven.