Calcidiol
De _Calcidiol__ is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Vanaf de ontdekking ervan tot de impact ervan op de moderne samenleving heeft dit onderwerp op verschillende gebieden belangstelling en debat gegenereerd. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met _Calcidiol__, van de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag de dag. We zullen de invloed ervan op cultuur, wetenschap, politiek en zelfs het dagelijks leven van mensen analyseren. Daarnaast zullen we de verschillende perspectieven en meningen onderzoeken die rond dit onderwerp bestaan, met als doel een alomvattende en gedetailleerde visie te geven op het belang en de impact ervan op de samenleving. Ga met ons mee op deze reis van ontdekking en verkenning over _Calcidiol__!
| Calcidiol | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C27H44O2 | |||
| IUPAC-naam | (6R)-6-ethylidene]-7a-methyl-2,3,3a,5,6,7-hexahydro-1H-inden-1-yl]-2-methyl-heptan-2-ol | |||
| Molmassa | 400.64 g/mol | |||
| CAS-nummer | 19356-17-3 | |||
| PubChem | 5283731 | |||
| Wikidata | Q139307 | |||
| ||||
Calcidiol, ook wel calcifediol of 25-hydroxyvitamine D genoemd, is een prohormoon dat gevormd wordt in de lever door hydroxylering van vitamine D3. Medici meten deze metaboliet om de vitamine D-status van een patiënt te bepalen. De concentratie van calcidiol in het bloed wordt beschouwd als de beste indicator voor de vitamine D-status, en wordt daarom vaak aangewend voor deficiëntietesten.[1]
Calcidiol heeft een geringe biologische activiteit. Onder normale omstandigheden (bij een gewone inname van vitamine D3) duurt de volledige omzetting naar calcidiol ongeveer zeven dagen.[2] In de nieren wordt calcidiol omgezet in de actieve vorm van vitamine D, namelijk calcitriol. Het kan ook worden omgezet in 24-hydroxycalcidiol in de nieren door toevoeging van een hydroxylgroep aan de 24-positie, in plaats van de 25-positie.[3]
Een hoog calcidiolniveau is in verband gebracht met toenemende absorptie van calcium in de darm, tot niveaus van 80 nmol/L (32 ng/ml).[1] Calciumuitscheiding balanceert de absorptie van calcium uit het voedsel, waardoor deze niet toeneemt tot calcidiolniveaus van ongeveer 400 nmol/L (160 ng/ml).[4]
Zie ook
Bronnen
- ↑ a b (en) Heaney RP (2004). Functional indices of vitamin D status and ramifications of vitamin D deficiency. The American Journal of Clinical Nutrition 80 (6 Suppl): 1706S-9S. PMID 15585791. DOI: 10.1093/ajcn/80.6.1706S.
- ↑ (en) Heaney RP, Armas LA, Shary JR, Bell NH, Binkley N, Hollis BW (2008). 25-Hydroxylation of vitamin D3: relation to circulating vitamin D3 under various input conditions. The American Journal of Clinical Nutrition 87 (6): 1738–42. PMID 18541563. DOI: 10.1093/ajcn/87.6.1738.
- ↑ (en) Dietary Reference Intakes for Calcium, Phosphorus, Magnesium, Vitamin D, and Fluoride. National Academy Press, Washington, D.C. DOI:10.17226/5776 (1997), "Vitamin D", pp. 254. ISBN 978-0-309-06403-3.
- ↑ (en) Kimball SM, Ursell MR, O'Connor P, Vieth R (2007). Safety of vitamin D3 in adults with multiple sclerosis. The American Journal of Clinical Nutrition 86 (3): 645–51. PMID 17823429. DOI: 10.1093/ajcn/86.3.645.