In de wereld van vandaag is Bé Boef een onderwerp dat grote relevantie en belangstelling heeft gekregen. De impact ervan is voelbaar in verschillende aspecten van de samenleving, van de politiek tot de populaire cultuur. In dit artikel zullen we de verschillende nuances en perspectieven rond Bé Boef in detail onderzoeken, waarbij we de invloed ervan op de moderne wereld en de rol ervan in het vormgeven van de hedendaagse denkwijze en dynamiek analyseren. Door middel van een uitgebreide en multidimensionale analyse willen we licht werpen op dit onderwerp en het belang ervan in de huidige context begrijpen. Daarnaast zullen we mogelijke toekomstige implicaties onderzoeken en mogelijke manieren om de uitdagingen aan te pakken die Bé Boef in onze steeds veranderende wereld met zich meebrengt.
Bé Boef | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | Anna Elisabeth Boef | |||
Geboren | 27 juni 1893 | |||
Overleden | 16 juli 1983 | |||
Land | ![]() | |||
Beroep(en) | pianolerares | |||
|
Anna Elisabeth (Bé) Boef (Amsterdam, 27 juni 1893 - Amsterdam, 16 juli 1983) was een Nederlandse piano- en zanglerares. Zij leerde de latere componist Marius Flothuis pianospelen.
Bé Boef was een dochter van Johannes Theodorus Boef en Helena Louisa Veltman en een kleindochter van de Amsterdamse toneelspeler Louis Jacques Veltman. Zij bleef ongehuwd.
Boef was de eerste pianolerares van Marius Flothuis, die daarvoor les had gehad van zijn oom.[1] Naast het geven van pianolessen, verzorgde Bé Boef pianobegeleiding. Zo begeleidde zij de sopraanzangeres Cato Engelen-Sewing en haar dochter, de danseres Lien Engelen, tijdens optredens aan de vleugel.[2][3][4] In 1927 adverteerde zij met zang- en pianolessen.[5] Twee van haar referenties waren muziekdocenten aan de Muziekschool van de afdeling Amsterdam der Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst.[6]
Bé Boef overleed in 1983 op 90-jarige leeftijd.