In de wereld van vandaag heeft Bullmastiff een aanzienlijk belang gekregen in meerdere aspecten van ons leven. Van de impact ervan op de samenleving tot de invloed ervan op de economie: Bullmastiff is een onderwerp van voortdurend belang geweest voor onderzoekers, professionals en het grote publiek. Om de reikwijdte en relevantie ervan te begrijpen, zal dit artikel verschillende perspectieven en analyses op Bullmastiff behandelen, de impact ervan in verschillende contexten onderzoeken en een alomvattend beeld bieden van het belang ervan vandaag de dag.
Bullmastiff | ||
---|---|---|
Hondenras | ||
![]() | ||
Basisinformatie | ||
Oorsprong | Groot-Brittannië | |
Classificatie | FCI: Groep 2 Sectie 2 #157 Zie ook de lijst van FCI-nummers | |
Lijst van hondenrassen |
De bullmastiff wordt sinds de 19de eeuw in Groot-Brittannië gefokt. Hij ontstond uit een kruising tussen een mastiff en de Engelse buldog en werd als beschermhond van de jachtopziener gefokt. Hij is iets kleiner dan de mastiff en ontwikkelde later door inkruising van bloedhonden een goede reukwaarneming.
De Bullmastiff is een groot ras dat in het eerste levensjaar explosief groeit. Dit is iets waar je terdege rekening mee moet houden. Vermijd wilde spelletjes en extreme belasting in het eerste levensjaar. De kleuren zijn gestroomd, zandkleur of rood. Hij heeft altijd een zwart masker. Hoewel we soms grotere exemplaren zien, is het gewicht van een reu tussen de 50 en 60 kg met een schofthoogte van 64 tot 69 cm en van de teef tussen de 40 en 50 kg, met een schofthoogte van 61 tot 66 cm.
Tijdens het eerste levensjaar kan een Bullmastiff soms wat onstuimig zijn. Na het eerste jaar is de gemiddelde Bullmastiff in huis een rustige hond die zich gemakkelijk aanpast aan de gezinssituatie. Ze worden laat geestelijk volwassen, waardoor ze op jonge leeftijd nog weleens terughoudend kunnen reageren op nieuwe situaties. Reuen kunnen buitenshuis (vooral op latere leeftijd) nogal strijdvaardig zijn naar seksegenoten. Een Bullmastiff stelt zijn gezin op nummer 1 en met name kinderen draagt hij een warm hart toe. Desondanks dient een toekomstig eigenaar stevig in de schoenen te staan en een consequente maar zeker geen harde opvoeding te kunnen geven.
Bij de gezondheid van de Bullmastiff zijn er een aantal aandachtspunten. Fokkers die lid zijn van een rasvereniging testen hun honden op heupdysplasie (HD), elleboogdysplasie (ED) en entropion/ectropion. Ook komen er soms problemen voor met de ademhaling. Dit kan komen door een te korte snuit en/of dichtgeknepen neusgaten.
Door de explosieve groei van de Bullmastiff is het belangrijk om hem kwalitatief goed voer te geven. De vachtverzorging stelt weinig voor. Kam hem regelmatig tijdens de rui. Zorg voor een zachte ligplaats, dit voorkomt lelijke ligplekken.