Bubalus arnee

In dit artikel zullen we het onderwerp Bubalus arnee diepgaand onderzoeken, waarbij we ingaan op de verschillende facetten ervan, het belang ervan in de hedendaagse samenleving en de relevantie ervan door de geschiedenis heen. We zullen de impact ervan op verschillende gebieden onderzoeken, van politiek en economie tot cultuur en technologie. Bubalus arnee is een thema dat ons niet alleen in staat stelt de wereld om ons heen beter te begrijpen, maar ons ook uitnodigt om na te denken over onze rol daarin en onze overtuigingen en overtuigingen in twijfel te trekken. Door middel van een grondige analyse willen we licht werpen op een onderwerp dat niet alleen van academisch belang is, maar ook diepgaande implicaties kan hebben voor ons dagelijks leven.

Bubalus arnee
IUCN-status: Bedreigd[1] (2016)
Bubalus arnee
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Artiodactyla (Evenhoevigen)
Familie:Bovidae (Holhoornigen)
Geslacht:Bubalus
Soort
Bubalus arnee
(Kerr, 1792)
Originele combinatie
Bos arnee
Leefgebied van Bubalus arnee
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Bubalus arnee op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Bubalus arnee is een zoogdier uit de familie van de holhoornigen (Bovidae). Het is een wilde waterbuffel die alleen nog voorkomt in Indochina, maar vroeger inheems was in grote delen van het Indisch subcontinent en Zuidoost-Azië. Het is de wilde voorouder van de gedomesticeerde waterbuffel (Bubalus arnee bubalis). Het dier staat sinds 1986 als bedreigd op Rode Lijst van de IUCN.[1]

Wilde waterbuffels zijn gebonden aan water. Historisch kwamen ze voor op voornamelijk laaggelegen alluviale graslanden en de oevers van bosrijk gebied. Ze trokken bij het wisselen van de seizoenen over grote afstanden.

Voorkomen

Dit rund komt nog voor in Bhutan, Cambodja, India, Myanmar, Nepal en Thailand. In Vietnam is het dier waarschijnlijk uitgestorven. In 2008 schatte de IUCN de totale populatie op minder dan 4000 dieren waaronder minder dan 2500 volwassen runderen. De populatie neemt in aantal af in een tempo van minstens 50% over drie generaties (is meer dan 2,5% afname per jaar). Het grootste deel (91%) verblijft in India (Assam).[1] Mogelijk zijn ook de resterende wilde exemplaren niet meer volledig wild, maar zijn het kruisingen met tamme of verwilderde dieren.[2]

Zie ook