Bu Njem
In het artikel van vandaag gaan we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Bu Njem. Dit onderwerp heeft door de geschiedenis heen de aandacht van veel mensen getrokken, waardoor er eindeloze discussies en theorieën over ontstonden. We zullen de oorsprong ervan ontdekken, de impact ervan op de hedendaagse samenleving en hoe deze zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld. Op dezelfde manier zullen we de verschillende perspectieven en meningen verkennen die rond Bu Njem bestaan, waardoor we een globale en verrijkende visie voor onze lezers kunnen bieden. We zijn er zeker van dat dit artikel interessant zal zijn voor iedereen die meer kennis wil opdoen over Bu Njem. Ga met ons mee op deze spannende ontdekkingsreis!
| Bu Njem Gholaia | ||
|---|---|---|
| ||
Bu Njem; foto Livius.OrgSjabloon:Caption}
| ||
  | ||
| Situering | ||
| Land |  Libië
| |
| Coördinaten | 30° 35′ NB, 15° 25′ OL | |
Bu Njem (ook: Bu Ndjem of Abu Nujaym) is een oase in Libië, bekend wegens de opgraving van het Romeinse fort Gholaia.
Hoewel Bu Njem ligt aan de Wadi Kebir, is het voor zijn watervoorziening aangewezen op een artesische bron. Dit maakt de plaats van strategisch belang: het is een van de weinige plaatsen in het achterland van Tripolitana waar een leger kan bivakkeren. De bezetting van Bu Njem is daarom verplicht voor wie Tripolitana verdedigt, of dat nu het Romeinse leger was of de Italiaanse troepen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Ten zuiden van het huidige dorpen liggen dan ook twee forten: een Ottomaanse versterking die ook door de Italianen is gebruikt, en een Romeins fort dat tussen 1967 en 1980 is opgegraven. Het is een van de twee puntgaaf bewaarde castella in Libië (het andere is Gheriat el-Garbia); samen maakten ze deel uit van de Limes Tripolitanus. Tot de meer tot de verbeelding sprekende vondsten behoort een grote collectie beschreven scherven (ostraca), die licht werpen op de dagelijkse gang in een Romeinse legerplaats.
Literatuur
- Robert Marichal, Les Ostraka de Bu Njem, Tripoli, 1992.