In dit artikel zullen we Bertha van Bretagne vanuit verschillende invalshoeken en perspectieven verkennen met als doel het belang, de impact en de relevantie ervan in de huidige context grondig te begrijpen. We zullen de verschillende facetten en dimensies van Bertha van Bretagne belichten, de invloed ervan op verschillende gebieden onderzoeken en de interactie ervan met andere elementen die onze realiteit vormgeven. Door middel van een gedetailleerde en uitputtende analyse zullen we de complexiteit en diepgang van Bertha van Bretagne onthullen, waardoor we een alomvattende visie bieden waarmee we de betekenis ervan ten volle kunnen waarderen. Met behulp van een holistische benadering zullen we Bertha van Bretagne benaderen vanuit een veelzijdig perspectief, waarbij we de lezer uitnodigen om zich onder te dompelen in een reis van ontdekking en begrip die hun horizon verbreedt en hun kennis over dit onderwerp verrijkt.
Bertha van Bretagne | ||
---|---|---|
1114-1156 | ||
Hertogin van Bretagne | ||
Periode | 1148-1156 | |
Voorganger | Conan III | |
Opvolger | Conan IV | |
Vader | Conan III van Bretagne | |
Moeder | Mathilde FitzRoy |
Bertha van Bretagne (1114-1156) was van 1148 tot aan haar dood hertogin suo jure van Bretagne. Ze behoorde tot het huis Cornouaille.
Bertha was een dochter van hertog Conan III van Bretagne uit diens huwelijk met Mathilde FitzRoy, een buitenechtelijke dochter van koning Hendrik I van Engeland.
In 1138 huwde ze met Alan de Zwarte (1100-1146), die door koning Stefanus van Engeland werd benoemd tot graaf van Richmond. Het huwelijk tussen Alan en Bertha had als bedoeling om Bretagne tijdens de Anarchie te verbinden met het kamp van Stefanus.
Na de dood van haar eerste echtgenoot keerde Bertha terug naar Bretagne, waar ze rond 1147 hertrouwde met burggraaf Odo van Porhoët (overleden na 1173). Een jaar later, in 1148, onterfde haar op sterven liggende vader zijn zoon Hoël III, met het motief dat hij een bastaard was. Vervolgens benoemde Conan III zijn kleinzoon Conan, de zoon van Bertha uit haar eerste huwelijk, tot nieuwe erfgenaam, onder de voogdij van zijn stiefvader Odo van Porhoët. Na de dood van Conan III was het echter Bertha die Bretagne erfde. Haar broer Hoël III weigerde dit echter te aanvaarden, met een ernstige opvolgingscrisis als gevolg. Uiteindelijk werd Hoël enkel door de stad Nantes erkend als hertog van Bretagne.
In 1156 overleed Bertha. Vervolgens ontstond er een oorlog tussen haar zoon Conan IV en zijn stiefvader Odo van Porhoët, die weigerde om de macht af te staan en samenspande met Hoël III. Door een opstand in Nantes werd Hoël aldaar afgezet en was Conan in staat om Odo gevangen te nemen en hem te dwingen Bretagne af te staan.
Bertha en haar eerste echtgenoot Alan van Richmond kregen drie kinderen:
Uit haar tweede huwelijk met Odo van Porhoët had ze twee kinderen:
Voorouders van Bertha van Bretagne (1114-1156) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Overgrootouders | Hoël II van Bretagne (1031–1084) ∞ Havise van Bretagne (1037-1072) |
Fulco IV van Anjou (1043-1109) ∞ Hildegarde de Beaugency (-1070) |
Willem de Veroveraar (±1028–1087) ∞ 1051 Mathilde van Vlaanderen (1031-1083) |
? (-) ∞ ? (-) | ||||
Grootouders | Alan IV van Bretagne (1063-1119) ∞ Ermengarde van Anjou (1068-1146) |
Hendrik I van Engeland (1068-1135) ∞ ? (-) | ||||||
Ouders | Conan III van Bretagne (1095-1148) ∞ Mathilde FitzRoy (- 1120) |