In dit artikel zullen we Bernard VII van Armagnac onderzoeken, een onderwerp dat vandaag de dag van groot belang is en van invloed is op verschillende studiegebieden en dat brede belangstelling heeft gegenereerd in de academische gemeenschap en de samenleving in het algemeen. Bernard VII van Armagnac vertegenwoordigt een cruciaal punt om de werking van verschillende verschijnselen te begrijpen, vanuit een historisch, wetenschappelijk, sociaal of cultureel perspectief. Door middel van gedetailleerde analyse zullen we elk relevant aspect van Bernard VII van Armagnac onderzoeken, waarbij we de implicaties ervan onderzoeken, de evolutie ervan in de loop van de tijd, evenals mogelijke oplossingen of benaderingen om deze uitdaging aan te pakken. Dit artikel heeft tot doel een alomvattende, kritische en reflectieve visie over Bernard VII van Armagnac te bieden, in een poging om kennis te verschaffen en een geïnformeerd debat over dit belangrijke onderwerp te genereren.
Bernard VII van Armagnac | ||
---|---|---|
1360−1418 | ||
![]() | ||
Zegel van Bernard VII
| ||
Graaf van Armagnac | ||
Periode | 1391–1418 | |
Voorganger | Jan III | |
Factiehoofd in Burgeroorlog tussen Armagnacs en Bourguignons | ||
Periode | 1407-1418 | |
Graaf van Comminges | ||
Periode | 1412-1418 | |
Connétable van Frankrijk | ||
Periode | 1415-1418 | |
Overleden | 12 juni 1418 Parijs, Koninkrijk Frankrijk | |
Vader | Jan II | |
Moeder | Jeanne de Périgord | |
Dynastie | Huis Lomagne | |
Broers/zussen | Jan III, Beatrix | |
Partner | Bonne van Berry | |
Kinderen | Jan IV, Anne, Bonne, Bernard van Pardiac | |
Bron: J.A. Wagner, B. Schnerb, M. Sizer | ||
![]() Wapen van Bernard VII, graaf van Armagnac |
Bernard VII van Armagnac (1360 - Parijs, 12 juni 1418) was graaf van Armagnac en connétable van Frankrijk. Hij was de zoon van Jan II en Jeanne de Périgord. Hij volgde zijn broer, Jan III, na diens dood in 1391 op als graaf van Armagnac. Na een langdurige strijd, werd hij in 1412 ook erkend als graaf van Comminges. Hij was factiehoofd in de Burgeroorlog tussen Armagnacs en Bourguignons.
Toen zijn broer Jan III, die aanspraak meende te maken op het koninkrijk Majorca, eind 1389 in het noorden van Catalonië binnenviel in een poging de continentale bezittingen van dit koninkrijk (het graafschap Roussillon) in te nemen, had Bernard het bevel over een deel van diens strijdkrachten.
Bernard trouwde met Bonne van Berry,[1] dochter van Jan van Berry, en weduwe van graaf Amadeus VII van Savoye. Hij won voor het eerst aan invloed aan het Franse hof toen hertog Lodewijk I van Orléans in 1389 trouwde met Valentina Visconti, de dochter van Gian Galeazzo Visconti, hertog van Milaan. Bernards zus Beatrix was getrouwd met Valentina's neef Carlo, een zoon van Bernabò Visconti (27 januari 1382).
Na de moord op Lodewijk in 1407, bleef Armagnac een voorvechter van de belangen van Orléans. Hij liet zijn dochter Bonne in 1410 in het huwelijk treden met de jonge hertog Karel van Orléans.[2] Bernard van Armagnac werd nu het nominale hoofd van de factie die Jan zonder Vrees bestreed in de Burgeroorlog tussen Armagnacs en Bourguignons, en deze factie werd daarom Armagnacs genoemd.[3]
Hij werd eind 1415 connétable van Frankrijk[4] en hoofd van het bestuur van de Dauphin, de toekomstige koning Karel VII, totdat de Bourgondiërs in de nacht van 28 op 29 mei 1418 Parijs binnenvielen. Hij werd op 12 juni 1418 een van de eerste slachtoffers van de in de loop van enkele weken in de zomer aangerichte bloedbaden waarin meer dan 550 van zijn echte of vermeende volgelingen werden gedood.[5] Kroniekschrijvers vermelden dat zijn huid in repen gevild werd zodat het leek of hij de Bourgondische kleuren droeg.[6] Na zijn dood werd het lijk door de straten gesleept en geëxposeerd, waarna het in ongewijde grond werd begraven.