In dit artikel zullen we Bep Sturm-van den Bergh vanuit verschillende perspectieven benaderen, met als doel een alomvattende en verrijkende visie op dit onderwerp of personage te bieden. Langs de volgende lijnen zullen we het belang ervan in de huidige samenleving onderzoeken, evenals de impact ervan op verschillende gebieden, zoals cultuur, economie, politiek en het dagelijks leven. Daarnaast zullen we ons verdiepen in de evolutie ervan in de tijd, de historische relevantie en de invloed ervan in verschillende contexten. Door middel van gedetailleerde analyse streven we ernaar een dieper en kritischer inzicht in Bep Sturm-van den Bergh te verschaffen, om constructieve en geïnformeerde reflectie over dit onderwerp of karakter aan te moedigen.
Bep Sturm-van den Bergh | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Bep Sturm in eigen atelier, 1975
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Volledige naam | Betsie Sturm-van den Bergh | |||
Geboren | Amsterdam, 4 mei 1919 | |||
Overleden | Laren, 3 november 2006 | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Beroep(en) | beeldhouwer | |||
RKD-profiel | ||||
|
Betsie (Bep) Sturm-van den Bergh (Amsterdam, 4 mei 1919 – Laren, 3 november 2006) was een Nederlands beeldhouwer.[1]
Bep van den Bergh stamt uit de Joodse familie van margarinefabrikanten Van den Bergh. Ze was een dochter van politicus en hoogleraar mr. dr. George van den Bergh en Jeannette Elizabeth van Dantzig, en een jongere zus van Robbert van den Bergh. Bep werd in 1939 met Jan Meefout en Henk Zweerus toegelaten tot de beeldhouwklas van Jan Bronner aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam.[2][3] Tijdens de Tweede Wereldoorlog was ze geïnterneerd in Kamp Westerbork, waar ze onder meer kinderspeelgoed maakte.[4] Ze trouwde in 1948 met Jaap Sturm (1909-1979).
Sturm-van den Bergh maakte vooral bronzen portretten, uitgevoerd als buste, plaquette of kleinplastiek. Ze portretteerde diverse bekende Nederlanders, onder wie Joseph Luns, Rien Poortvliet en Mathilde Willink. In 1974 werd een van haar circusbeeldjes gebruikt voor een postzegel van Monaco, ter gelegenheid van het jaarlijks circusfestival.[5] Ze exposeerde onder meer in het Van Gogh Museum (1977).
De kunstenares overleed op 87-jarige leeftijd.