In de wereld van vandaag is Badshahimoskee een zeer relevant onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van allerlei soorten individuen. Van de impact ervan op het dagelijks leven tot de impact ervan op de samenleving in het algemeen heeft Badshahimoskee voortdurend debat gegenereerd en de zoektocht naar innovatieve oplossingen gestimuleerd. Met een multidisciplinaire aanpak probeert dit artikel de verschillende aspecten met betrekking tot Badshahimoskee te onderzoeken en een alomvattende en bijgewerkte visie op dit onderwerp te bieden. Door de analyse van verschillende casestudies is het doel om de lezer een globale en kritische visie te geven die een beter begrip mogelijk maakt van het belang van Badshahimoskee in de wereld van vandaag en de mogelijke implicaties ervan voor de toekomst.
Badshahimoskee | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Locatie | Lahore![]() | |||
Coördinaten | 31° 35′ NB, 74° 19′ OL | |||
Stroming | soennisme | |||
In gebruik | 1673 | |||
Capaciteit | 100.000 | |||
Architectuur | ||||
Architectuurstijl | Mogol | |||
Bouwperiode | 1671-1673 | |||
Aantal koepels | 3 | |||
Aantal minaretten | 8 | |||
Hoogte minaretten | 69 meter | |||
|
De Badshahimoskee (Urdu بادشاھی مسجد) of Keizersmoskee werd gebouwd in 1673 door de Mogolkeizer Aurangzeb in Lahore, Pakistan. De Badshahimoskee is de op vier na grootste moskee in de wereld, en de op een na grootste van Pakistan en Zuid-Azië. Het is een belangrijke toeristische attractie.
De moskee werd gebouwd onder het patronaat van de zesde Mogolkeizer, Aurangzeb Alamgir. Het werd voltooid in 1673 onder toezicht van Aurangzebs pleegbroer Muzaffar Hussain (ook bekend als Fidaie Khan Koka), die was gouverneur van Lahore benoemd in mei 1671 en vervulde deze functie tot 1675. Hij was ook 'Master of Ordnance' van de keizer. De bouw van de moskee duurde ongeveer twee jaar, van mei 1671 tot en met april 1673. De moskee werd gebouwd tegenover het Lahore Fort, illustreert haar gestalte in het Mogolrijk. In combinatie met de bouw van de moskee, werd een nieuwe poort gebouwd op het fort, genaamd Alamgiri Gate na de keizer. Vanaf 1852 begon, stukje bij beetje reparaties werden uitgevoerd onder toezicht van de Autoriteit Badshahimoskee. Ingrijpende reparaties werden uitgevoerd 1939-1960 een bedrag van ongeveer 4,8 miljoen roepies, die de moskee gebracht naar zijn oorspronkelijke vorm en conditie. De blauwdruk voor de reparatie werd opgesteld door wijlen architect Nawab Zen Yar Jang Bahadur. In 2000 werd de reparatie van marmer inlegwerk in de centrale kluis gerepareerd onder het toezicht van Saleem Anjum Qureshi. Ter gelegenheid van de tweede islamitische topconferentie gehouden in Lahore op 22 februari 1974, negenendertig hoofden van islamitische landen boden hun vrijdaggebed in de Badshahimoskee, onder leiding van Maulana Abdul Qadir Azad, de 'Khatib' van de moskee.