Anne-Marie Blanc
Tegenwoordig is Anne-Marie Blanc een onderwerp dat nog steeds interesse en debat in de samenleving genereert. Decennia lang is Anne-Marie Blanc gepositioneerd als een relevant onderwerp op verschillende gebieden, van politiek tot populaire cultuur. In de loop van de tijd is Anne-Marie Blanc geëvolueerd en heeft het nieuwe betekenissen en nuances gekregen, wat ertoe heeft bijgedragen dat het onderwerp blijft van studie en onderzoek in verschillende disciplines. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Anne-Marie Blanc, waarbij we de impact en relevantie ervan vandaag analyseren.
| Anne-Marie Blanc | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Anne-Marie Blanc in Die kleine Niederdorfoper uit 1956.
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Anne-Marie Blanc | |||
| Geboortenaam | Anne-Marie Blanc | |||
| Geboren | 2 september 1919 | |||
| Geboorteplaats | Vevey | |||
| Overleden | 5 februari 2009 | |||
| Overlijdensplaats | Zürich | |||
| Land | .svg){kind=small} Zwitserland
| |||
| Werk | ||||
| Beroep | actrice | |||
| Handtekening | ||||
| ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Anne-Marie Blanc (Vevey, 2 september 1919 - Zürich, 5 februari 2009) was een Zwitserse actrice.
Biografie
Afkomst en opleiding
Anne-Marie Blanc was een dochter van Louis Blanc, die ambtenaar was hij het kadaster, en van Valentine Chevallier. Ze was getrouwd met filmproducent Heinrich Fueter. Na haar schooltijd in Bern volgde ze een acteursopleiding bij Ernst Ginsberg en Ellen Widmann.
Carrière
Blanc speelde van 1938 tot 1952 in het Schauspielhaus in Zürich de 1938 à 1952. Ze verwierf nationale bekendheid met haar hoofdrol in de film Gilberte de Courgenay uit 1941. Na de Tweede Wereldoorlog speelde ze ook in buitenlandse films, waaronder On ne meurt pas comme ça uit 1946 en White Cradle Inn uit 1947. Ze speelde in het stedelijk theater en het komedietheater van Bazel, het stedelijk theater van Luzern en het Ateliertheater in Bern, maar ook in Duitsland en Oostenrijk. Ze maakte tevens televisieprogramma's voor zowel de SRG SSR als de ARD en de ZDF. Later speelde ze ook nog mee in de films Riedland (1975) en Violanta (1976).
Onderscheidingen
- Hans-Reinhart-Ring (1986)
- Masque d'Or (1997)
Filmografie
| Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
|---|---|---|---|
| 1939 | Wachtmeister Studer | Sonja Witschi | |
| 1940 | Die missbrauchten Liebesbriefe | Gritli Störteler | |
| 1941 | Gilberte de Courgenay | Gilberte Montavon | |
| 1941 | Landammann Stauffacher | Margret Stauffacher | |
| 1943 | Matura-Reise | Maria | |
| 1944 | Marie-Louise | Anna Rüegg | |
| 1946 | On ne meurt pas comme ça | Marianne | |
| 1947 | White Cradle Inn | Louise | |
| 1949 | Das Kuckucksei | Betty Langen | |
| 1952 | Gefangene Seele | ||
| 1952 | Palace Hotel | hotelierster | |
| 1952 | Ich warte auf dich | Dr. Helm | |
| 1953 | Mit siebzehn beginnt das Leben | ||
| 1954 | Roman eines Frauenarztes | Eva Roberts | |
| 1954 | Hoheit lassen bitten | groothertogin Christine | |
| 1954 | Frühlingslied | Elisabeth Lauber | |
| 1956 | Die schlaue Witwe | ||
| 1958 | Cécile oder Die Schule der Väter | Araminthe | |
| 1959 | Auskunft im Cockpit | Co-piloot Dubois | |
| 1959 | SOS - Gletscherpilot | mevrouw Gruber | |
| 1960 | Der Prozeß Mary Dugan | Edgar Rice | |
| 1960 | Gäste auf Woodcastle | Caroline Bedford | |
| 1961 | Via Mala | mevrouw von Richenau | |
| 1961 | Der Zinnkrug | Ann Marr | |
| 1963 | Der Belagerungszustand | vrouw van de rechter | |
| 1964 | Der Gefangene der Botschaft | mevrouw Williams | |
| 1965 | Mademoiselle Löwenzorn | mevrouw Ziselin | |
| 1965 | Mein Sohn, der Herr Minister | Sylvie Marines | |
| 1965 | Im Reiche des silbernen Löwen | Marah Durimeh | |
| 1965 | Die hölzerne Schüssel | Klara Maag | |
| 1967 | La blonde de Pékin | Merna | |
| 1969 | Diebelei | ||
| 1969 | Hotel Royal | mevrouw Patrick | |
| 1970 | Die Auserwählten | Eleanor McKeath | |
| 1971 | Les aventures du capitaine Luckner | Ingeborg Luckner | tv-serie |
| 1973 | Ein Abend, eine Nacht, ein Morgen | Vera | |
| 1974 | Motiv Liebe | Sandra | tv-serie |
| 1974 | Der Scheingemahl | barones Oldenau | |
| 1976 | Riedland | Therese Vogelsanger | |
| 1977 | Violanta | moeder van Silver | |
| 1978 | Heidi | tv-serie | |
| 1980 | Nestbruch | mevrouw Wälti | |
| 1982 | Herr Herr | mevrouw Pestalozzi | |
| 1983 | L'allégement | grootmoeder | |
| 1984 | Haus im Süden | moeder van Robert | |
| 1985 | A Song for Europe | Haman | |
| 1985 | Konzert für Alice | mevrouw Keller | |
| 1986 | Abschiedsvorstellung | Elisabeth Wisotzki | |
| 1986 | Der Pendler | tante Martha | |
| 1987 | Ein Stück aus ihrem Leben | miniserie | |
| 1988 | Zimmer 36 | moeder | |
| 1988 | Klassezämekunft | Senta von Meissen | |
| 1991 | Anna Göldin, letzte Hexe | mevrouw Zwicky | |
| 1992 | Tatort | Helen Egner-von Stampfli | tv-serie |
| 1994 | Tobias | grootmoeder | tv-serie |
| 1999 | Der Vulkan | Dr. Schroeder | |
| 1999 | Lüthi und Blanc | Esther Weiss | tv-serie |
| 1999 | Timing | kortfilm | |
| 2001 | Die Manns - Ein Jahrhundertroman | Hedwig Pringsheim | minireeks |
| 2001 | Im Namen der Gerechtigkeit | mevrouw Gottscheit |
Literatuur
- (de) Egli, A., Anne-Marie Blanc : eine der grössten Schweizer Schauspielerinnen blickt zurück, Alpenhorn-Kalender, 84, 2009, 65-81.
- (fr) Cuneo, A., Conversations chez les Blanc, Orbe, B. Campiche, 2009.
- (de) Schläpfer, F., "Anne-Marie Blanc und Heinrich Fueter" in Die Liebe ist ein schreckliches Ungeheuer: illustre Schweizer Paare, Zürich, Hier und Jetzt, Verlag für Kultur und Geschichte, 11-41.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een vertaling van het lemma Anne-Marie Blanc in de Franse versie van het Historisch woordenboek van Zwitserland (overgenomen op 31 januari 2022), dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen is vrijgegeven.
- (en)
Anne-Marie Blanc in de Internet Movie Database
