Agapenor

Tegenwoordig is Agapenor een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van mensen over de hele wereld. Van de impact ervan op de samenleving tot de invloed ervan op het dagelijks leven van mensen: Agapenor is een onderwerp dat op verschillende gebieden grote belangstelling heeft gewekt. Zowel experts op dit gebied als gewone mensen hebben tijd en moeite besteed aan het begrijpen en analyseren van var1, in een poging een beter begrip te krijgen van het belang en de impact ervan op verschillende aspecten van het leven. In dit artikel zullen we enkele van de meest relevante aspecten met betrekking tot Agapenor onderzoeken, met als doel een alomvattend beeld te bieden van dit onderwerp dat vandaag de dag van groot belang is.

Agapenor (Oudgrieks: Ἀγαπήνωρ) was een zoon van Ancaea en Ios, een kleinzoon van Lycurgus en woonde in Tegea.

Hij was koning van de Arcadiërs, en ontving zestig schepen van Agamemnon, met welke hij de Arcadiërs naar Troje voer.[1] Hij wordt ook vermeld als een van de vrijers van Helena,[2] die gebonden waren aan een eed gezworen aan Tyndareus zich verplichten Helena terug te halen uit Troje. Op zijn terugkeer van Troje werd hij door een storm op de kust van Cyprus gegooid, waar hij de stad Paphos stichtte en haar beroemde tempel van Aphrodite.[3] Zijn dochter Laodice zou hetzelfde doen in Tegea. Hij komt ook voor in het verhaal van Harmonia.[4]

Toen hij nog in Tegea woonde, ontmoetten Agenor en Pronous, de zonen van Phegeus, de zonen van Alcmaeon, die hen doodden uit wraak voor de moord op hun vader.

Het verhaal van de migratie van Arcadië naar Cyprus door zowel Agapenor als Laodice heeft mogelijk een historische grond: het zogenaamde "braadspit van Opheltas" (ca. 1050/1000 v.Chr.) dat in het Arcado-Cyprisch met behulp van het Cypro-Syllabische schrift de Griekse naam Opheltas weergeeft, is een vroeg bewijs van een gemeenschappelijke herkomst van de Arcadische en Cyprische dialecten.[5]

Noten

  1. Homeros, Ilias II 609, &e.; Hyginus Mythographus, Fabulae 97.
  2. Hygin., Fab. 81; pseudo-Apollodorus van Athene, Bibliotheca III 10 § 8.
  3. Pausanias, VIII 5 § 2, &c.
  4. Apollod., III 7 § 5, &c.
  5. J. Roy, 'Pausanias VIII 5 2-3 and VIII 53 7 : Laodice Descendant of Agapenor ; Tegea and Cyprus', in: L'antiquité classique 56.1 (1987), pp. 192-200 . Gearchiveerd op 4 juni 2018.

Referenties

  • P. Grimal, art. Agapenor, in P. Grimal, The Dictionary of Classical Mythology, Oxford, 1986, p. 26.
  • L. Schmitz, art. Agapenor, in W. Smith, A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, I, Londen, 1870, p. 59.