In dit artikel zullen we het onderwerp ASEAN vanuit verschillende perspectieven en met een brede focus onderzoeken. ASEAN is een onderwerp dat grote belangstelling en debat heeft gegenereerd in de huidige samenleving, en de relevantie ervan strekt zich uit over verschillende gebieden van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van ASEAN onderzoeken, waarbij we hun impact in verschillende contexten en hun invloed op de samenleving in het algemeen analyseren. Vanaf de oorsprong tot de huidige evolutie, via de implicaties ervan op persoonlijk, professioneel en sociaal gebied, zullen we ons verdiepen in de complexiteit van var1 en zijn vele facetten. Door deze analyse proberen we een alomvattende en verrijkende visie te bieden die uitnodigt tot reflectie en debat over ASEAN en zijn plaats in onze hedendaagse realiteit.
ASEAN | ||
---|---|---|
(Details) | ||
Bestuurscentrum | Jakarta | |
Werktaal | Engels[1] | |
Lidmaatschap | Tien Aziatische staten | |
Oppervlakte | 4.497.493 km² | |
Inwoners | 655,9 miljoen (2019) | |
Dichtheid | 146 inw/km² | |
Tijdzone | +6:30 tot +9 | |
Secr.-Generaal | Kao Kim Hourn | |
Website | www.asean.org |
De ASEAN (Association of Southeast Asian Nations, Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties) is een organisatie van tien landen in Zuidoost-Azië. Doel is het bevorderen van economische, culturele en politieke samenwerking.
De oprichting van de ASEAN kadert in de ontmanteling van de Westerse koloniale rijken in Zuidoost-Azië na de Tweede Wereldoorlog. Van de oprichtende lidstaten was alleen Thailand nooit rechtstreeks gekoloniseerd, maar ook van dat land was de bewegingsruimte beperkt gebleven door ongelijke verdragen met, en politieke druk door, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Eerdere pogingen tot formele multilaterale samenwerkingsverbanden waren:[2]
De ASEAN werd op 8 augustus 1967 opgericht door de Filipijnen, Indonesië, Maleisië, Singapore en Thailand met de Bangkokverklaring (Bangkok Declaration of officieel The Asean Declaration).[3] De voornaamste aanleiding tot de oprichting was de angst voor de toenemende invloed van het communisme in dit deel van de wereld. Verder stelde de organisatie zich vooral economische groei ten doel, evenals maatschappelijke en culturele vooruitgang. In de tijd hierna ontwikkelde de ASEAN zich tot de effectiefste internationale organisatie in heel Azië, waarvan de lidstaten elkaar onderling steeds meer gingen steunen in reactie op het opkomende communisme.
Op 7 januari 1984 werd het pas onafhankelijke Brunei lid. Hiermee kwam een einde aan zowel de Britse koloniale aanwezigheid in Zuidoost-Azië als de spanningen tussen Maleisië en Indonesië, die beiden aanspraak hadden gemaakt op het gebied.[4]
De volgende voor de hand liggende kandidaten voor de uitbreiding van ASEAN waren de landen van Indochina: Birma (het huidige Myanmar), Cambodja, Laos en Vietnam. Daarvoor zou echter eerst vrede moeten ontstaan tussen die landen onderling, en een normalisering van de politieke situatie in Birma.
Tijdens de Cambodjaans-Vietnamese Oorlog van 1978-1992, waarbij het regime van Pol Pot werd verdreven naar buurland Thailand, koos men binnen de ASEAN de zijde van Pol Pot.[5] Na het herstel van het democratische koninkrijk Cambodja in mei 1993 konden de betrekkingen met de zogenaamde CLMV (Cambodja, Laos, Myanmar, Vietnam) genormaliseerd worden en in juli 1995 trad Vietnam toe als 7de lid van ASEAN. De drie anderen zouden normaal in december 1997 volgen, maar uiteindelijk werden het er slechts 2; de toetreding van Cambodja werd nog 2 jaar vertraagd door de machtsgreep van de communistische co-premier Hun Sen.[4]
De landen telden in 2002 samen 500 miljoen inwoners. Het bruto binnenlands product bedroeg 700 miljard dollar; en de groei lag boven de 4 procent. In 2016 is de ASEAN met haar 625 miljoen inwoners groter dan de Europese Unie (EU).
Op 6 oktober 2003 begon een tweedaagse topconferentie op het eiland Bali. Op 7 oktober 2003 werd het Verdrag van Bali getekend, een overeenkomst die voorziet in een economische gemeenschap die uiterlijk in 2020 een feit moet zijn.
In 2007 zijn in het ASEAN-handvest (ASEAN Charter) allerlei extra zaken over het samenwerkingsverband vastgelegd, waaronder de doelen, de oprichting van een mensenrechtenorganisatie, de poging om een positie te krijgen binnen de Verenigde Naties, toename van het aantal topconferenties naar twee per jaar, en het gebruik van de ASEAN-vlag, het volkslied en de jaarlijkse ASEAN-dag op 8 augustus (de oprichtingsdatum).[6]
Staat | Hoofdstad | Lid sinds | Oppervlakte (km2) |
---|---|---|---|
Brunei | Bandar Seri Begawan | 7 januari 1984 | 5.765 |
Cambodja | Phnom Penh | 30 april 1999 | 181.035 |
Filipijnen | Manilla | 8 augustus 1967 | 300.000 |
Indonesië | Jakarta | 8 augustus 1967 | 1.860.360 |
Laos | Vientiane | 23 juni 1997 | 236.800 |
Maleisië | Kuala Lumpur | 8 augustus 1967 | 330.252 |
Myanmar | Naypyidaw | 23 juli 1997 | 676.577 |
Singapore | Singapore | 8 augustus 1967 | 710 |
Thailand | Bangkok | 8 augustus 1967 | 513.120 |
Vietnam | Hanoi | 28 juli 1995 | 331.051 |
ASEAN totaal | 4.435.670 |
In de onderstaande tabel staan een aantal belangrijke gegevens met betrekking tot de huidige lidstaten van de ASEAN. Opvallend zijn de grote verschillen in economische welvaart tussen de landen. Singapore spant de kroon met een BNP per hoofd van bijna US$ 44.000, dit is 60 maal hoger dan in Cambodja en Myanmar. De gegevens hebben betrekking op het jaar 2010:[7]
Staat | Inwoners (x 1000) |
BBP (US$ miljoen) |
BBP (in US$ per hoofd) |
BBP (in PPP$ per hoofd) |
---|---|---|---|---|
Brunei | 415 | 12.402 | 29.915 | 46.811 |
Cambodja | 15.269 | 11.168 | 731 | 1.898 |
Filipijnen | 94.013 | 189.326 | 2.014 | 3.741 |
Indonesië | 234.181 | 708.032 | 3.023 | 4.403 |
Laos | 6.230 | 6.508 | 1.045 | 2.585 |
Maleisië | 28.909 | 238.849 | 8.262 | 14.361 |
Myanmar | 60.163 | 43.025 | 715 | 1.273 |
Singapore | 5.077 | 223.015 | 43.929 | 57.505 |
Thailand | 67.312 | 318.709 | 4.735 | 8.701 |
Vietnam | 86.930 | 107.650 | 1.238 | 3.351 |
ASEAN totaal | 598.498 | 1.858.683 | 3.106 | 5.193 |
Voor 2015 waren de belangrijkste gegevens als volgt.[8] In de periode 2010-2015 is de bevolking gemiddeld met 1% op jaarbasis toegenomen. Vietnam en Laos hebben de snelste economische groei doorgemaakt in deze periode.
Staat | Inwoners (x 1000) |
Bevolkings- dichtheid (p/km²) |
BBP (US$ miljoen) |
BBP (in US$ per hoofd) |
BBP (in PPP$ per hoofd) |
---|---|---|---|---|---|
Brunei | 417 | 72,3 | 12.909 | 30.942 | 87.117 |
Cambodja | 15.405 | 85,1 | 18.463 | 1.199 | 3.578 |
Filipijnen | 101.562 | 338,5 | 289.502 | 2.850 | 7.241 |
Indonesië | 255.462 | 133,5 | 857.603 | 3.357 | 11.108 |
Laos | 6.902 | 29,1 | 12.639 | 1.831 | 5.466 |
Maleisië | 30.485 | 92,3 | 294.390 | 9.657 | 26.515 |
Myanmar | 52.476 | 77,6 | 65.392 | 1.246 | 5.275 |
Singapore | 5.535 | 7967,1 | 291.938 | 52.744 | 85.021 |
Thailand | 68.979 | 134,4 | 395.726 | 5.737 | 16.064 |
Vietnam | 91.713 | 277,1 | 193.407 | 2.109 | 6.083 |
ASEAN totaal | 628.937 | 140,1 | 2.431.969 | 4.632 | 11.009 |
Kandidaat-lidstaten